Zonder schaamte schrijf ik dit deze blog, zeker te weten zal er deze keer zeker fouten in komen te staan omdat ik nu een keer een stuk wil schrijven zonder schaamte. Heel soms laat ik wel eens een stuk nakijken door een vriend of vriendin. Het gebeurd ook regelmatig dat het stuk tekst er staat online en dat ik een tip rijg dat er een fout in staat. Ik verbeter die dan omdat men zegt waar ik het ook wel een beetje mee eens ben dat er geen taalfouten in mogen te staan. Helaas is mijn spelling niet super. Desalniettemin wil ik wel graag alles doen waar ik een goed gevoel bij heb, dus ook teksten schrijven. Nu giet ik mijn teksten in een blog. Zonder schaamte.
Vaak als een ik een stuk tekst schrijf, schrijf ik letterlijk op wat in mijn op komt. Dat vind ik ook wel zo makkelijk dan hoef je niet te graven in je geheugen. Ik maakte deze morgen zo veel mee dat ik dacht dat ik net thuis kwam van het lopen laat ik, eens weer eens een blog schrijven. Dus nu zit ik hier ramen dicht gedaan om de prikkels van buiten te verminderen. Radio uit gedaan om deze ruimte een beetje prikkelarm te maken. Zo dat ie zonder afgeleid te worden eens met een sneltreinvaart deze blog kan tikken. Ik maak eerst even een spiekbriefje. Ik ken mijzelf gelukkig inmiddels.
Ik schrijf:
- Zonder schaamte,
- weer,
- hardlopen,
- knieën,
- kleding,
- lopen,
- muziek,
- Anouk,
- telefoon,
- ziet mensen denken,
- dikke pens (alcohol gezwel,)
- iedereen oogcontact,
- depressie,
- mensen denken foto echt waar.
Genoeg onderwerpen die vanmorgen passeerde al hou ik mij nou daar aan vast van is er genoeg te vertellen. Zonder verdwaald te raken.
12 september 2015 11.00 uur
Ik kijk naar buiten check het weer op internet. 14 graden een neerslagkans van 5% luchtvochtigheid van 77% en wind van 21 km/h. Prachtig weer om eens naar buiten te gaan ik heb vroeger wel een paar jaartjes hardgelopen dus, heb wel een beetje ervaring. Jammer genoeg begon ik toen der tijd veel te snel, waardoor ik nu last heb van mijn beide knieën met veel fysiotherapie achter de rug weet ik inmiddels dat echt hardlopen niet echt een sport is voor mij. Wel weet ik dat lopen voor ieder mens goed is. Dus ben ik maar gaan lopen in mijn hardloopkleding. Hardloop t-siert, hartloop trui, en hardloop jasje allemaal heerlijk ademend en geen loshangende frutsels waar je alleen maar last van heb. Ook geen gekke naden die maar irriteren. Ik pakte ook z’n strak broekje. Ik wou hem aan doen en dacht nee, nee dat gaat niet door. Vind het helemaal niks.
Ik begrijp best als je de marathon loopt dat je lekker aerodynamisch wil zijn maar voor mij nee! Ik trok een gewone jogging broek aan lekker wijd. Ik wou zo min mogelijk mee. Liefst had ik mijn spiegelreflexcamera mee genomen, maar je weet inmiddels nooit wat je tegen komt. Maar dat apparaat is te zwaar dus ik koos om nu een keertje geen camera mee te nemen nou.
Oké, ik nam mijn telefoon wel mee. Eerst moet ik even wat nieuwe muziek op mijn telefoon zetten. Ik zie daar staan Anouk – Live At Symphonica In Rosso (2014) NLToppers, Ik dacht waarom niet Anouk twee dubbel cd’s. Als MP3 dan lijkt me leuk hopatee op mijn telefoon. Mooie hardloopschoenen aan en hatsykidee. Anouk gebruikte ik als graadmeter. Als Anouk klaar was met zingen had ik twee cd’s geluisterd en was het wel een teken dat ik klaar was met lopen. Zo gezegd zo gedaan.
Ik had een aardige route in mijn hoofd zitten en ik schatte het op 8 km. Als ik dit allemaal eens ga door zetten. Zal ik het eens op meten met de fiets. Ik heb daar een km teller op. Misschien via internet zou dat ook wel leuk zijn maar anyway. Ik was dus lekker aan het lopen en schatte dat ik z’n 9 km per uur aan het lopen was. Ik liep lekker door . De route is voor de helft door de natuur veel water en veel vogels en weinig mensen. Heerlijk rustig. Ik bedacht me toen misschien is het wel leuk om deze morgen een keer zonder schaamte op te schrijven.
Zonder enig rekening houdend wat ik ga opnoemen c.q. schrijven gewoon zeggen wat je denkt. In het algemeen is het niet altijd even goed dat je een flapuit ben. Maar in deze blog ja hier mag het. In het algemeen kan je natuurlijk zeg maar alles zeggen tegen iedereen het is vaak te manier hoe je iets zegt. Dat is vaak het belangrijkste hoe je iets aan iemand zegt. Ik heb natuurlijk een spiekbriefje gemaakt die ik wel een beetje na moet leven. Anders loopt het helemaal uit de hand. Aangezien dat ik mijn knieën dus een jaar of zes geleden verpest heb omdat ik te snel ben gaan hard lopen zet ik toch de pas er een beetje in halve wegen begin ik 100 meter te rennen. Ik was inmiddels lekker opgewarmd en had er denk ik al 4 km op zitten. Zelf zet ik natuurlijk elke dag foto’s te bewerken dus mijn conditie is echt slecht. Daar moet wat aan gebeuren. Heel rustig begon ik een beetje te trimmen.
Ik liep in de berm waar de grond zacht is en dus meer demping was in de schoen waar door mijn knieën een speciale behandeling kregen met ach laat ik het zo zeggen het was beter voor mij
n knieën om in een berm te lopen. Ik merkte al gouw dat mijn conditie waardeloos was. Blijft altijd kut als je weet dat het zo is en dat je er dan altijd ook nog mee geconfronteerd word. Daar was het moment en al gouw begon ik weer door te lopen rennen ging niet mijn knieën begonnen al te branden e
n deze met elke stap alweer pijn. Pff lekker weer. Oké, het was niet anders. Ik kom op een drukke, weg veel brommers en fietsers alleen een bus mag er rijden en wat verkeer van de mensen die aan die weg woonden. Ik heb vroeger hier heel veel gefietst.
Nu zien de bomen er niet meer uit omdat ze jaren geleden voor de helft gekapt moesten worden omdat er dacht ik een virus in zat zo jammer. Zo staan er honderden bomen langs deze weg ik loop richting huis.
Ik kom veel fietsers tegen. Ik loop aan de linker kant van de weg. Doet me denken aan Engeland en Suriname waar ze dat ook doen. Hier doe ik dat dat ik het aankomende verkeer kan aan kijken zodat ik niet overreden word. Iedere keer als ik een fietser of een brommer tegen kom hebben wij oog contact. Het zijn vaak met een brommer 2 a 3 seconden en met een fietser en loper wat langer. Toch dat ene moment is toch een moment dat we elkaar hebben gezien. De brommer of fietser neemt dan een klein bochtje naar rechts en passender mij. Vaak zie in jongen mensen ik schat ze net 16 jaar mij voorbij schuren zonder helm op een snorscooter die dan waarschijnlijk 70 km per uur rijd. Soms zie je een knipje soms zie je een brede grijns. Ik kan niet voor anderen denken en wat er in andermans hoofd omgaat zie je helemaal niet ik drie seconde.
Ik ben natuurlijk voor mij zelf bezig daarom loop ik daar. Maar als ik Dan een man of een vrouw zie die helemaal niet of een scooter pas eigenlijk ze zo dik zijn dat de er bijna van af vallen. Ja, die mensen die mij dan een beetje uitlachen als ik daar loop ach dank denk ik bij me zelf neem er een voorbeeld aan. Het liefst zou ik dan voor die scooter willen springen. En zij vertellen waarom ze mij zo uitlachte. En dat ze mij eerlijk konden vertellen waarom. Maar nee ik laat het gebeuren. Ik ben lekker gezond bezig. En die beste mensen ach die komen hun zelf wel tegen.
Ik zie twee jongen zwanen rustig naar me toe zwemmen. Totaal niet schuw nee ik zeg tegen ze volgende keer op de foto.
Paar weken geleden had ik ze hier gefotografeerd ik denk een kilometer terug ze waren met hun houders en die vader vloog me bijna aan. Als het dezelfde waren.
Als. Ik loop stug verder en kom ik daar een ouder echtpaar tegen, allebei op een elektrische fiets. Vaak rijden mannen zeker op oudere leeftijd op dames fiets vanwege het afstappen. Maar deze fietsen leken wel opgevoerd. Op tien meter afstand kwamen ze wel heel dicht tegen me aan rijden. Ik sprong bijna de sloot in. Wat een mutherfuckers die mutherfuckers keken niet eens om! Zo vaak we hebben we oogcontact, voor dat ze mij bijna ramde! Twee mensen fietsen naast elkaar hebben ruimte zat om mij te passeren en toch rijden ze strak voor uit. Zucht… Ik hoor Anouk de band voorstellen in mijn oor, Trein zingt nog een stukje mee.
Na dik twee uur gelopen te hebben, rek ik nog wat of dat verstandig is weet ik niet? Zijn de meningen verdeeld van. Ik doe het toch. En opeens was het stil. De muziek is afgelopen en de vogels fluiten.
Copyright © 2015 ELLY-ELtje
ELLY-ELtje 